Van kinds af aan ben ik fan van ‘Home Videos’, je weet wel, die filmpjes op TV waar mensen vallen, dieren onverwachte dingen doen en Sinterklaas nét verkeerd op zijn paard stapt. Iedere aflevering komt er wel één klassieker voorbij: het ‘piñata slaan’ waarbij papa in zijn edele delen wordt geraakt door dochterlief of oma op haar hoofd geslagen wordt door haar kleinzoon. Altijd heb ik me afgevraagd hoe het zou zijn om op zo’n piñata je agressie kwijt te mogen. Het verjaardagscadeau voor mijn eerste verjaardag in Mexico was dus niet moeilijk: een piñata! Aangezien het mijn eerste piñata
was, kocht mijn schoonfamilie ook nog een mini-piñata die ik niet van kant hoefde te maken. Super schattig! Ik stond als een klein kind te springen toen ik ‘mijn piñatas’ zag. Ik kreeg een blinddoek om en werd een aantal keer rondgedraaid, waarna ik erop los mocht slaan. Het snoep viel er snel uit toen er een gat in kwam, en de kinderen wisten niet hoe snel ze erop af moesten duiken. Het was nog beter dan ik me in 26 jaar had voorgesteld, deze traditie zou in ieder land ingevoerd moeten worden.
Hoe is de piñata eigenlijk in Mexico terecht gekomen?
In de 12e eeuw nam Marco Polo het idee vanuit China mee naar Italië. In China zag hij dat kleurige dier figuren van papier werden gebruikt bij de viering van de lente en het Chinese Nieuwjaar. In Italië werd het vervolgens gebruikt bij de katholieke viering van het vasten. De Spanjaarden namen dit ritueel van de Italianen over en namen het vervolgens mee naar hun kolonie ‘Nieuw Spanje’ – het huidige Mexico. In Mexico aangekomen werd het door de landveroveraars bij vele religieuze festiviteiten gebruikt, om zo meer mensen te trekken. Inmiddels is de piñata niet meer weg te denken uit de Mexicaanse cultuur, en kan zij voor allerlei feesten gebruikt worden. En dat zijn er nogal wat in Mexico! Zo is ook de piñata-business ontstaan: er zijn heuse winkels waar je (al dan niet op bestelling) de piñata van je dromen kunt laten maken. Alleen al het langs zo’n winkel komen bezorgd een hoop plezier, je kijkt er je ogen uit.
De Kerst piñatas zijn van een heel ander caliber, en ik zou zeggen: voorzichtig daarmee! Ik spreek uit
ervaring, maar wel de ervaring van iemand die altijd nogal onbenullig is met dat soort dingen. Het was kerstborrel op onze school, in de katholieke traditie van de Posadas (gevierd van 16 – 24 december). Dat betekent: heel veel eten, veel piñatas en een drukte van jewelste. Natuurlijk moest de Nederlandse ook slaan. En dus ging de blinddoek om mijn hoofd en werd ik door de directrice tien keer rond gedraaid. Terwijl er door de menigte een liedje wordt gezongen dat begint met dale dale dale… begon ik te slaan. Maar, de Kerst piñatas in de vorm van een ster hebben 7 stekels. En in mijn enthousiasme kwam één van die stekels net zo hard terug op mijn gezicht als ik hem geslagen had, auw! Wat doen die 7 levensgevaarlijke stekels daar nu weer? Iedere stekel staat voor één van de zonden in het katholieke geloof. De glimmende kleuren belichamen de verleiding van de duivel. Het piñata slaan staat dus symbool het gevecht van de mens tegen de zonden. De paal waarmee geslagen wordt, symboliseert het geloof. Met het geloof ‘bestrijdt’ men dus de zonden en gaat uiteindelijk de piñata kapot – een teken van dank van God.
Of je een piñata nou koopt religieuze overtuiging of om het een of ander te vieren – één ding is zeker: het is een toevoeging aan je party!
Follow @ahoritaYAtweets
© 2015 door Debbie – AHORITA YA. Alle Rechten Voorbehouden.
Foto’s © 2015 door Debbie – AHORITA YA. Alle Rechten Voorbehouden.
ahoritaya.wordpress.com 